Ik zal je vertellen wat, naast de botsing, mijn favoriete groep aller tijden misschien de knikken is. Niet omdat elk album (of elk nummer op veel albums) een juweeltje is, omdat de band zeker hun Clunkers heeft gehad. Maar omdat die albums en liedjes die wel zijn geraakt, bij me bleven.
De eerste cassette die ik ooit bezat, was â € œMisfits.â € € was het een verjaardagscadeau, en destijds was â € œ Low budgetâ € een puree hit, en dat was degene waar ik om had gevraagd. Dus ik was verdrietig om het kromgetrokken gezicht van Ray Davies op de cover te zien, in plaats van de geschilderde teenagel met hoge hakken van de voet van een dame. Maar ik gaf het een kans. Uit de openingsnoten van het album, de weemoedige regen van gitaarnoten voordat de drums op het titelnummer trappen, was ik verslaafd. Ik speelde het totdat ik de andere kant door de tape kon horen. Toen kreeg ik de CD. Toen kwam de importversie beschikbaar, en dat kreeg ik.
Met zoveel product op de markt tegenwoordig, is het moeilijk voor albums om houdbaarheid te hebben. Maar voor mij zijn er veel Kinks-albums waar ik nog steeds naar luister, end-to-end, regelmatig. Ik hou zelfs van de platen van hun veel meer commerciële fase, in de late € ˜70 tot het midden van de € ˜80, naar sommige van hun veel meer â € œClassic, â € eerdere albums. Maar er zijn zo veel geweldige. Hun eerste, gelijknamige record, Village Green Preservation Society, Schoolboys in schande, laag budget, geven de mensen wat ze willen. . . Zelfs hun relatief recente dubbele album, To The Bone, is geweldig. Dus de knikken hebben een bericht nodig.
1. Vermoord van Waiting-of Montreal en Days-of Montreal
2. Handel geweldig en zachtaardig-de zwarte toetsen
3. Waterloo zonsondergang-eilanden
4. Beter Thinks-Dar Williams
5. Situatie Vacant Lepoon
6. Victoria-Sonic Youth
7. Niets in de wereld kan me ervan weerhouden om te denken aan die meiden-feist
8. Dit is waar ik thuis seksmid hoort
9. Dead End Street-Alliot Smith (zip-bestand)
10. Set me vrij Britt Daniel (van Spoon)